ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΟΥΡΟΔΟΧΟΥ ΚΥΣΤΗΣ
Ο καρκίνος της ουροδόχου κύστεως εξορμάται από τα κύτταρα του βλεννογόνου αυτής.
Εμπειρία σε περισσότερα από 3000 περιστατικά.
Ο καρκίνος της ουροδόχου κύστεως εξορμάται από τα κύτταρα του βλεννογόνου αυτής. Το 80% περίπου του καρκίνου της κύστεως είναι καλής προγνώσεως, ενώ το 20% είναι επιθετικός και απαιτείται ριζική θεραπεία. Προσβάλλει οποιαδήποτε ηλικία, συνηθέστερα όμως τους ηλικιωμένους. Η διάγνωση του καρκίνου της ουροδόχου κύστεως, συνήθως είναι έγκαιρη και γι’ αυτό και θεραπεύσιμος. Υπάρχει ένα σημαντικό ποσοστό, αυτών των περιπτώσεων, που υποτροπιάζει και γι’ αυτό συνιστάται επανέλεγχος ανά τακτά χρονικά διαστήματα (εικ.1).
Τ α κυριότερα συμπτώματα ή σημεία του καρκίνου της ουροδόχου κύστεως είναι τα κάτωθι:
1. Μακροσκοπική ή μικροσκοπική αιματουρία. Η μακροσκοπική αιματουρία μπορεί να έχει σκούρα κόκκινα ούρα, σκούρα κίτρινα ή το χρώμα της κόκα κόλλα. Ενώ η μικροσκοπική αιματουρία αποκαλύπτεται στην γενική εξέταση των ούρων.
2. Η συχνουρία
3. Η επώδυνη ούρηση
4. Άλγος στο περίνεο ή στην οσφύ.
1. Μακροσκοπική ή μικροσκοπική αιματουρία. Η μακροσκοπική αιματουρία μπορεί να έχει σκούρα κόκκινα ούρα, σκούρα κίτρινα ή το χρώμα της κόκα κόλλα. Ενώ η μικροσκοπική αιματουρία αποκαλύπτεται στην γενική εξέταση των ούρων.
2. Η συχνουρία
3. Η επώδυνη ούρηση
4. Άλγος στο περίνεο ή στην οσφύ.
Ε ιναι άγνωστα τα αίτια του καρκίνου της ουροδόχου κύστεως. Υπάρχει ισχυρή συσχέτιση με το κάπνισμα, τις παρασιτικές λοιμώξεις, την έκθεση στη ραδιενέργεια και σε χημικές ουσίες.
Υπάρχουν διάφοροι τύποι καρκίνου. Ο καρκίνος από μεταβατικό επιθήλιο, από πλακώδες επιθήλιο, και το αδενοκαρκίνωμα. Το συνηθέστερο είναι από μεταβατικό επιθήλιο.
Υπάρχουν διάφοροι τύποι καρκίνου. Ο καρκίνος από μεταβατικό επιθήλιο, από πλακώδες επιθήλιο, και το αδενοκαρκίνωμα. Το συνηθέστερο είναι από μεταβατικό επιθήλιο.
Π αράγοντες κινδύνου για την ανάπτυξη καρκίνου της ουροδόχου κύστεως είναι:
Το κάπνισμα. Οι καπνιστές έχουν μεγαλύτερο κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου από τους μη καπνιστές. Και τούτο διότι μέσω του καπνίσματος παράγονται διάφορες χημικές ουσίες, οι οποίες αποβάλλονται από τα ούρα. Η συσσώρευση αυτών των χημικών ουσιών στα ούρα προκαλεί βλάβη στο τοίχωμα της κύστεως και ανάπτυξη καρκίνου.
Η ηλικία. Ο καρκίνος της ουροδόχου κύστεως, μπορεί να εμφανισθεί σε οποιαδήποτε ηλικία, αλλά εμφανίζεται, μετά τα 40, πολύ πιο συχνά.
Η φυλή. Εμφανίζεται συχνότερα στους λευκούς συγκριτικά με τις άλλες φυλές.
Το φύλο. Οι άνδρες έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες ανάπτυξης καρκίνου της ουροδόχου κύστεως, από τις γυναίκες.
Χημικές ουσίες. Διάφορες χημικές ουσίες αυξάνουν τον κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου στην ουροδόχο κύστη. Τέτοιες είναι, το αρσενικό και ουσίες που χρησιμοποιούνται στην χημική βιομηχανία για την παραγωγή χρωμάτων, βαφών, ελαστικών, στην επεξεργασία των δερμάτων, την κλωστοϋφαντουργία και στη ζωγραφική.
Χημειοθεραπευτικά. Ορισμένα χημειοθεραπευτικά, που χρησιμοποιούνται στην αντιμετώπιση κάποιας μορφής καρκίνου, όπως η κυκλοφωσφαμίδη, αυξάνουν τον κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου στην ουροδόχο κύστη, καθώς και προηγηθείσα, στην περιοχή της πυέλου, ακτινοθεραπεία.
Η λήψη αντιδιαβητικών φαρμάκων. Η λήψη ορισμένων αντιδιαβητικών φαρμάκων, όπως η πιογλυταζόνη, η μετφορμίνη και γλυμεπιρίδη, σε μακροχρόνια χρήση (πάνω από 1 χρόνο), μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου ουροδόχου κύστεως.
Χρόνιος ερεθισμός της ουροδόχου κύστεως. Ο χρόνιος ερεθισμός ,η φλεγμονή ή οι συχνές ουρολοιμώξεις της ουροδόχου κύστεως, όπως η μακροχρόνια χρήση ουροκαθετήρα, αυξάνουν τον κίνδυνο ανάπτυξης, κυρίως από πλακώδες επιθήλιο, καρκίνου ουροδόχου κύστεως. Σε ορισμένες χώρες της αφρικής, όπως η Αίγυπτος όπου ενδημούν φλεγμονώδεις παρασιτικές νόσοι, όπως η σχιστοσομίαση, ο καρκίνος της ουροδόχου κύστεως είναι αυξημένος, από πλακώδες επιθήλιο, λόγω του χρόνιας φλεγμονής του ουροποιητικού συστήματος.
Κληρονομικοί και οικογενειακοί παράγοντες. Αν υπάρχει κληρονομικό ιστορικό με καρκίνο ουροδόχου κύστεως, ο κίνδυνος εμφάνισης στις επόμενες γενεές αυξάνει. Επίσης οικογενειακό ιστορικό με καρκίνο του εντέρου, μη πολυποειδούς μορφής, το αποκαλούμενο και σύνδρομο Lynch, μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου ουροδόχου κύστεως, καθώς επίσης του εντέρου, της μήτρας, των ωοθηκών και άλλων οργάνων.
Το κάπνισμα. Οι καπνιστές έχουν μεγαλύτερο κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου από τους μη καπνιστές. Και τούτο διότι μέσω του καπνίσματος παράγονται διάφορες χημικές ουσίες, οι οποίες αποβάλλονται από τα ούρα. Η συσσώρευση αυτών των χημικών ουσιών στα ούρα προκαλεί βλάβη στο τοίχωμα της κύστεως και ανάπτυξη καρκίνου.
Η ηλικία. Ο καρκίνος της ουροδόχου κύστεως, μπορεί να εμφανισθεί σε οποιαδήποτε ηλικία, αλλά εμφανίζεται, μετά τα 40, πολύ πιο συχνά.
Η φυλή. Εμφανίζεται συχνότερα στους λευκούς συγκριτικά με τις άλλες φυλές.
Το φύλο. Οι άνδρες έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες ανάπτυξης καρκίνου της ουροδόχου κύστεως, από τις γυναίκες.
Χημικές ουσίες. Διάφορες χημικές ουσίες αυξάνουν τον κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου στην ουροδόχο κύστη. Τέτοιες είναι, το αρσενικό και ουσίες που χρησιμοποιούνται στην χημική βιομηχανία για την παραγωγή χρωμάτων, βαφών, ελαστικών, στην επεξεργασία των δερμάτων, την κλωστοϋφαντουργία και στη ζωγραφική.
Χημειοθεραπευτικά. Ορισμένα χημειοθεραπευτικά, που χρησιμοποιούνται στην αντιμετώπιση κάποιας μορφής καρκίνου, όπως η κυκλοφωσφαμίδη, αυξάνουν τον κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου στην ουροδόχο κύστη, καθώς και προηγηθείσα, στην περιοχή της πυέλου, ακτινοθεραπεία.
Η λήψη αντιδιαβητικών φαρμάκων. Η λήψη ορισμένων αντιδιαβητικών φαρμάκων, όπως η πιογλυταζόνη, η μετφορμίνη και γλυμεπιρίδη, σε μακροχρόνια χρήση (πάνω από 1 χρόνο), μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου ουροδόχου κύστεως.
Χρόνιος ερεθισμός της ουροδόχου κύστεως. Ο χρόνιος ερεθισμός ,η φλεγμονή ή οι συχνές ουρολοιμώξεις της ουροδόχου κύστεως, όπως η μακροχρόνια χρήση ουροκαθετήρα, αυξάνουν τον κίνδυνο ανάπτυξης, κυρίως από πλακώδες επιθήλιο, καρκίνου ουροδόχου κύστεως. Σε ορισμένες χώρες της αφρικής, όπως η Αίγυπτος όπου ενδημούν φλεγμονώδεις παρασιτικές νόσοι, όπως η σχιστοσομίαση, ο καρκίνος της ουροδόχου κύστεως είναι αυξημένος, από πλακώδες επιθήλιο, λόγω του χρόνιας φλεγμονής του ουροποιητικού συστήματος.
Κληρονομικοί και οικογενειακοί παράγοντες. Αν υπάρχει κληρονομικό ιστορικό με καρκίνο ουροδόχου κύστεως, ο κίνδυνος εμφάνισης στις επόμενες γενεές αυξάνει. Επίσης οικογενειακό ιστορικό με καρκίνο του εντέρου, μη πολυποειδούς μορφής, το αποκαλούμενο και σύνδρομο Lynch, μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου ουροδόχου κύστεως, καθώς επίσης του εντέρου, της μήτρας, των ωοθηκών και άλλων οργάνων.
Ο καρκίνος της κύστεως συχνά υποτροπιάζει. Γι’ αυτό απαιτείται, μετά την πρώτη θεραπεία, τακτικός έλεγχος ανά 3μηνο ή 6μηνο για μερικά χρόνια, εξαρτώμενο πάντοτε από τον τύπο του καρκίνου. Αν είναι επιθετικός, τότε απαιτείται πολύ στενή παρακολούθηση, με κυστεοσκόπηση, κυτταρολογικές ούρων και λήψη βιοψιών, ώστε να αποφασισθεί η περαιτέρω θεραπεία.
Η διαγνωστική προσέγγιση του καρκίνου της ουροδόχου κύστεως, περιλαμβάνει :
Κυστεοσκόπηση: Με τη βοήθεια του κυστεοσκοπίου, προβαίνουμε σε επισκόπηση του εσωτερικού τοιχώματος της ουροδόχου κύστεως, και αποκαλύπτεται η παρουσία οποιασδήποτε παθολογίας εντός αυτής. Ταυτόχρονα δίδεται η δυνατότητα λήψης βιοψιών, εφ’ όσον αυτό κρίνεται απαραίτητο(εικ. 2).
Εικόνα 2. Δείχνει τη διενέργεια ουρηθροκυστεοσκοπήσεως με τοπική αναισθησία.
Kυτταρολογική ούρων: Συλλέγονται τα ούρα των τριών πρωινών ουρήσεων και αποστέλλονται στο κυτταρολογικό εργαστήριο. Η διαγνωστική αξιοπιστία της κυτταρολογικής ανέρχεται στο 60-70% των περιπτώσεων.
Απεικονιστικός έλεγχος: Ο απεικονιστικός έλεγχος περιλαμβάνει:
Υπερηχογράφημα νεφρών, κύστεως, προστάτη: Είναι μία απλή, ανώδυνος και άμεση εξέταση, η οποία δίδει σημαντικές πληροφορίες και αποκαλύπτει σε μεγάλο βαθμό τυχόν παθολογία του ουροποιητικού συστήματος (εικ.3).
Εικόνα 3. Απεικονίζεται η παρουσία νεοπλάσματος εντός της ουροδόχου κύστεως.
Η ενδοφλέβιος ουρογραφία:Έγχυση σκιαγραφικής ουσίας ενδοφλεβίως, η οποία αποβάλλεται από το ουροποιητικό σύστημα. Λαμβάνονται, σε συγκεκριμένα χρονικά διαστήματα (5’,15’,30’ λεπτά της ώρας), ακτινογραφίες οι οποίες απεικονίζουν όλο το ουροποιητικό σύστημα και αναδεικνύονται τυχόν παθολογίες. Σήμερα έχει αντικατασταθεί σχεδόν από την υπολογιστική ουρογραφία.
Υπολογιστική Τομογραφία – ουρογραφία:
Όταν διαγιγνώσκεται καρκίνος κύστεως, και κρίνεται από τον γιατρό πιο λεπτομερής έλεγχος, τότε ο ασθενής υποβάλλεται σε υπολογιστική τομογραφία, η οποία δίδει λεπτομερείς πληροφορίες τόσο για το ουροποιητικό σύστημα όσο και για τους πέριξ ιστούς και όργανα (εικ.4).
Εικόνα 4. Δείχνει την παρουσία όγκου εντός της ουροδόχου κύστεως.
Κυστεοσκόπηση: Με τη βοήθεια του κυστεοσκοπίου, προβαίνουμε σε επισκόπηση του εσωτερικού τοιχώματος της ουροδόχου κύστεως, και αποκαλύπτεται η παρουσία οποιασδήποτε παθολογίας εντός αυτής. Ταυτόχρονα δίδεται η δυνατότητα λήψης βιοψιών, εφ’ όσον αυτό κρίνεται απαραίτητο(εικ. 2).
Εικόνα 2. Δείχνει τη διενέργεια ουρηθροκυστεοσκοπήσεως με τοπική αναισθησία.
Kυτταρολογική ούρων: Συλλέγονται τα ούρα των τριών πρωινών ουρήσεων και αποστέλλονται στο κυτταρολογικό εργαστήριο. Η διαγνωστική αξιοπιστία της κυτταρολογικής ανέρχεται στο 60-70% των περιπτώσεων.
Απεικονιστικός έλεγχος: Ο απεικονιστικός έλεγχος περιλαμβάνει:
Υπερηχογράφημα νεφρών, κύστεως, προστάτη: Είναι μία απλή, ανώδυνος και άμεση εξέταση, η οποία δίδει σημαντικές πληροφορίες και αποκαλύπτει σε μεγάλο βαθμό τυχόν παθολογία του ουροποιητικού συστήματος (εικ.3).
Εικόνα 3. Απεικονίζεται η παρουσία νεοπλάσματος εντός της ουροδόχου κύστεως.
Η ενδοφλέβιος ουρογραφία:Έγχυση σκιαγραφικής ουσίας ενδοφλεβίως, η οποία αποβάλλεται από το ουροποιητικό σύστημα. Λαμβάνονται, σε συγκεκριμένα χρονικά διαστήματα (5’,15’,30’ λεπτά της ώρας), ακτινογραφίες οι οποίες απεικονίζουν όλο το ουροποιητικό σύστημα και αναδεικνύονται τυχόν παθολογίες. Σήμερα έχει αντικατασταθεί σχεδόν από την υπολογιστική ουρογραφία.
Υπολογιστική Τομογραφία – ουρογραφία:
Όταν διαγιγνώσκεται καρκίνος κύστεως, και κρίνεται από τον γιατρό πιο λεπτομερής έλεγχος, τότε ο ασθενής υποβάλλεται σε υπολογιστική τομογραφία, η οποία δίδει λεπτομερείς πληροφορίες τόσο για το ουροποιητικό σύστημα όσο και για τους πέριξ ιστούς και όργανα (εικ.4).
Εικόνα 4. Δείχνει την παρουσία όγκου εντός της ουροδόχου κύστεως.
Η θεραπευτική προσέγγιση, του καρκίνου της ουροδόχου κύστεως, εξαρτάται από ορισμένους παράγοντες, όπως το στάδιο της νόσου και ο τύπος του νεοπλάσματος, την γενική κατάσταση του ασθενούς και το είδος της θεραπείας. Η βασική θεραπεία είναι χειρουργική και η επικουρική θεραπεία εξαρτάται από το στάδιο της νόσου και την πολλαπλότητα του όγκου.
Μερική κυστεκτομή.
Η μέθοδος αυτή επιλέγεται σε μονήρη όγκο της ουροδόχου κύστεως και τμήμα αυτής που είναι εύκολα εξαιρέσιμο χωρίς να δημιουργεί λειτουργικά προβλήματα.
Ριζική κυστεκτομή.
Επιλέγεται στις περιπτώσεις που ο όγκος διηθεί το τοίχωμα της ουροδόχου κύστεως, με καλή γενική κατάσταση. Αφαιρώντας την ουροδόχο κύστη πρέπει να αποφασισθεί ταυτόχρονα και η μέθοδος εκτροπής των ούρων. Οι βασικές μέθοδοι είναι δύο. Η μία, η οποία προσιδιάζει με την φυσιολογική ουροδόχο κύστη και έτσι αποκατάσταση σε μεγάλο βαθμό της φυσιολογικής ούρησης. Η τεχνική αυτή ονομάζεται ορθότοπος νεοκύστης με χρήση λεπτού ή παχέος εντέρου. Η άλλη μέθοδος ονομάζεται εκτροπή ούρων στο δέρμα, είτε με τμήμα εντέρου ή απευθείας οι ουρητήρες στο δέρμα (εικόνα 5).
Εικόνα 5. Δείχνει τμήμα εντέρου και δημιουργία νεοκύστεως.
Επικουρική Θεραπεία.
Στους επιφανειακούς όγκους της ουροδόχου κύστεως, όταν είναι πολλαπλοί ή υψηλού κινδύνου, χωρίς να διηθούν τον μυικό χιτώτα, τότε συνιστάται επικουρική θεραπεία με ενδοκυστικές εγχύσεις είτε βιολογικών παραγόντων ή χημειοθεραπευτικών, για να περιορίσουμε τις υποτροπές του όγκου.
Στις περιπτώσεις που ο καρκίνος έχει διηθήσει το μυικό τοίχωμα ή έχει δώσει μεταστάσεις, τότε οι εναλλακτικές θεραπείες είναι η ακτινοθεραπεία και η χημειοθεραπεία.
Μερική κυστεκτομή.
Η μέθοδος αυτή επιλέγεται σε μονήρη όγκο της ουροδόχου κύστεως και τμήμα αυτής που είναι εύκολα εξαιρέσιμο χωρίς να δημιουργεί λειτουργικά προβλήματα.
Ριζική κυστεκτομή.
Επιλέγεται στις περιπτώσεις που ο όγκος διηθεί το τοίχωμα της ουροδόχου κύστεως, με καλή γενική κατάσταση. Αφαιρώντας την ουροδόχο κύστη πρέπει να αποφασισθεί ταυτόχρονα και η μέθοδος εκτροπής των ούρων. Οι βασικές μέθοδοι είναι δύο. Η μία, η οποία προσιδιάζει με την φυσιολογική ουροδόχο κύστη και έτσι αποκατάσταση σε μεγάλο βαθμό της φυσιολογικής ούρησης. Η τεχνική αυτή ονομάζεται ορθότοπος νεοκύστης με χρήση λεπτού ή παχέος εντέρου. Η άλλη μέθοδος ονομάζεται εκτροπή ούρων στο δέρμα, είτε με τμήμα εντέρου ή απευθείας οι ουρητήρες στο δέρμα (εικόνα 5).
Εικόνα 5. Δείχνει τμήμα εντέρου και δημιουργία νεοκύστεως.
Επικουρική Θεραπεία.
Στους επιφανειακούς όγκους της ουροδόχου κύστεως, όταν είναι πολλαπλοί ή υψηλού κινδύνου, χωρίς να διηθούν τον μυικό χιτώτα, τότε συνιστάται επικουρική θεραπεία με ενδοκυστικές εγχύσεις είτε βιολογικών παραγόντων ή χημειοθεραπευτικών, για να περιορίσουμε τις υποτροπές του όγκου.
Στις περιπτώσεις που ο καρκίνος έχει διηθήσει το μυικό τοίχωμα ή έχει δώσει μεταστάσεις, τότε οι εναλλακτικές θεραπείες είναι η ακτινοθεραπεία και η χημειοθεραπεία.
Δεν υπάρχουν αποτελεσματικοί τρόποι πρόληψης του καρκίνου της ουροδόχου κύστεως. Υπάρχουν όμως κάποια μέτρα που μπορούν να μειώσουν τον κίνδυνο εμφάνισης του καρκίνου της κύστεως. Τέτοια είναι:
1.Αποφυγή του καπνίσματος. Έτσι δεν συσσωρεύονται χημικές καρκινογόνες ουσίες του καπνού στα ούρα. Αν όμως κάποιος καπνίζει, τότε πρέπει να συμβουλευθεί τον γιατρό του και να ζητήσει τη βοήθεια του για τη διακοπή. Υπάρχουν διάφορες υποστηρικτικές μέθοδοι διακοπής του καπνίσματος, όπως ο ιατρικός βελονισμός τα υποκατάστατα του καπνίσματος και η ομαδική θεραπεία.
2.Όσοι απασχολούνται επαγγελματικά στη χημική βιομηχανία, οι ελαιοχρωματιστές, οι εργαζόμενοι στα βυρσοδεψία, θα πρέπει να λαμβάνουν προφυλάξεις με βάσει τις οδηγίες.
3.Καλή ενυδάτωση. Η λήψη άφθονων υγρών, βοηθάει στη διάλυση των τοξικών ουσιών που αποβάλλονται από τα ούρα και μπορεί να μειώνει τον κίνδυνο χωρίς αυτό να τεκμηριώνεται επιστημονικά.
4.Η λήψη άφθονων φρούτων και λαχανικών λόγω των αντιοξειδωτικών ουσιών, μπορούν να μειώσουν τον κίνδυνο εμφάνισης του καρκίνου της κύστεως.
1.Αποφυγή του καπνίσματος. Έτσι δεν συσσωρεύονται χημικές καρκινογόνες ουσίες του καπνού στα ούρα. Αν όμως κάποιος καπνίζει, τότε πρέπει να συμβουλευθεί τον γιατρό του και να ζητήσει τη βοήθεια του για τη διακοπή. Υπάρχουν διάφορες υποστηρικτικές μέθοδοι διακοπής του καπνίσματος, όπως ο ιατρικός βελονισμός τα υποκατάστατα του καπνίσματος και η ομαδική θεραπεία.
2.Όσοι απασχολούνται επαγγελματικά στη χημική βιομηχανία, οι ελαιοχρωματιστές, οι εργαζόμενοι στα βυρσοδεψία, θα πρέπει να λαμβάνουν προφυλάξεις με βάσει τις οδηγίες.
3.Καλή ενυδάτωση. Η λήψη άφθονων υγρών, βοηθάει στη διάλυση των τοξικών ουσιών που αποβάλλονται από τα ούρα και μπορεί να μειώνει τον κίνδυνο χωρίς αυτό να τεκμηριώνεται επιστημονικά.
4.Η λήψη άφθονων φρούτων και λαχανικών λόγω των αντιοξειδωτικών ουσιών, μπορούν να μειώσουν τον κίνδυνο εμφάνισης του καρκίνου της κύστεως.
ΟΓΚΟΛΟΓΙΑ
ΜΕΓΑΛΗ ΕΞΕΙΔΙΚΕΥΣΗ ΣΕ:
Μεγάλη εξειδίκευση στην χειρουργική ενδοσκοπία με πάνω από 4000 περιστατικά Turis προστατεκτομής.
Μεγάλη Εξειδίκευση στην γυναικεία ακράτεια ούρων με τη χρήση κολπικής ταινίας ελευθέρας τάσεως και εμπειρία σε πάνω από 1000 περιστατικά με ποσοστό επιτυχίας πάνω από 90%.
Μεγάλη εξειδίκευση στη χειρουργική ογκολογία, καρκίνο νεφρού και μεγάλη εμπειρία με πάνω από 1000 περιστατικά με εξαιρετικά αποτελέσματα.
Μεγάλη εξειδίκευση στο Καρκίνο του Προστάτη και εμπειρία σε περισσότερα από 2000 περιστατικά με ίαση σε ποσοστό πάνω από 90%
Μεγάλη εξειδίκευση στο καρκίνο της ουροδόχου κύστεως με περισσότερα από 3000 περιστατικά με εξαιρετικά αποτελέσματα.
Μεγάλη Εμπειρία στον Καρκίνο όρχεως με περισσότερα από 200 περιστατικά και με ίαση σε ποσοστό πάνω από 90%
Ιδιαίτερη εξειδίκευση στην ανδρολογία, με έμφαση στην αντιμετώπιση της στυτικής δυσλειτουργίας με εμφύτευση πεικών προθέσεων τριών στοιχείων και εμπειρία σε περισσότερα από 60 περιστατικά με υψηλά ποσοστά επιτυχίας.
Μεγάλη Εξειδίκευση στην αντιμετώπιση της κάμψης του πέους με φαρμακευτική και χειρουργική θεραπεία και εμπειρία σε περισσότερα από 200 περιστατικά με επιτυχία πάνω από 95%.