Μπορεί η Νόσος Peyronie να σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο καρκίνου;

Η νόσος περονί επηρεάζει σημαντικά την ποιότητα ζωής και την ψυχοσυναισθηματική υγεία του άνδρα.

Νόσος Peyronie και Καρκίνος: Υπάρχει Συσχέτιση;

Η Νόσος Peyronie, γνωστή και ως ίνωση του ινώδους χιτώνα του πέους, αποτελεί μια καλοήθη αλλά συχνά εξουθενωτική πάθηση που επηρεάζει τη σεξουαλική και ψυχολογική υγεία των ανδρών. Παρότι παραδοσιακά θεωρείται μη επικίνδυνη για τη ζωή, τα τελευταία χρόνια προκύπτουν ενδείξεις για πιθανή συσχέτιση της νόσου με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης ορισμένων μορφών καρκίνου. Η παρούσα ανασκόπηση εξετάζει τα ευρήματα της σχετικής έρευνας και τις πιθανές παθογενετικές σχέσεις ανάμεσα στις δύο καταστάσεις.

Τι είναι η Νόσος Peyronie;

Πρόκειται για μια ινοβλαστική διαταραχή, η οποία χαρακτηρίζεται από την ανάπτυξη ουλώδους πλάκας στον ινώδη χιτώνα των σηραγγωδών σωμάτων του πέους, οδηγώντας σε παραμόρφωση, κάμψη κατά τη στύση, πόνο και συχνά στυτική δυσλειτουργία. Η αιτιολογία περιλαμβάνει μικροτραυματισμούς, γενετική προδιάθεση και ανώμαλη επούλωση.

Η Peyronie συχνά συσχετίζεται με άλλες ινώδεις νόσους, όπως:

• Η νόσος του Dupuytren (σύσπαση της παλαμιαίας απονεύρωσης)

• Η ινώδης πλακώδης νόσος των πελμάτων (Ledderhose)

• Ιδιοπαθής πνευμονική ίνωση

Η κοινή παθοφυσιολογική βάση αυτών των παθήσεων έχει οδηγήσει ερευνητές να εξετάσουν κατά πόσο η Peyronie θα μπορούσε να συνδέεται και με νεοπλασματικά νοσήματα.

Επιστημονικά Δεδομένα: Συσχέτιση Peyronie – Καρκίνου

Το 2017, μια μελέτη-ορόσημο που δημοσιεύτηκε στο Fertility and Sterility από ερευνητές του Baylor College of Medicine, εξέτασε ένα μεγάλο δείγμα 1,5 εκατομμυρίων ανδρών χρησιμοποιώντας βάση δεδομένων ασφαλιστικών φορέων των ΗΠΑ. Το δείγμα περιλάμβανε άνδρες με νόσο Peyronie και αντίστοιχες ομάδες ελέγχου. Τα αποτελέσματα έδειξαν τα εξής:

Αυξημένος σχετικός κίνδυνος για:

• Καρκίνο στομάχου

• Καρκίνο των όρχεων

• Καρκίνο του παχέος εντέρου

• Καρκίνο μελανώματος

• Καρκίνο του προστάτη

Ο κίνδυνος, αν και απόλυτα μικρός, ήταν στατιστικά σημαντικός. Οι ερευνητές υπέθεσαν ότι γενετικοί ή επιγενετικοί παράγοντες, που σχετίζονται με ινωτικές διαταραχές και τον πολλαπλασιασμό των ινοβλαστών, ενδέχεται να ευθύνονται για την αυξημένη αυτή συχνότητα κακοηθειών.

Γενετική και κυτταρική βάση της συσχέτισης

Η Peyronie χαρακτηρίζεται από:

• Αυξημένη έκφραση TGF-β1 (Transforming Growth Factor beta 1)

• Διαταραχή της ισορροπίας κολλαγόνου τύπου Ι και ΙΙΙ

• Απορρύθμιση ινοβλαστών και μυοϊνοβλαστών

Αυτές οι αλλαγές παρατηρούνται και σε ορισμένους όγκους. Επιπλέον, γενετικές μελέτες υποδεικνύουν μοριακές αλληλοεπικαλύψεις με ογκογόνα μονοπάτια, αν και οι μηχανισμοί δεν έχουν πλήρως διευκρινιστεί.

Κλινική σημασία και πρακτικές επιπτώσεις

Παρότι η συσχέτιση Peyronie και καρκίνου δεν σημαίνει αιτιακή σχέση, είναι σημαντικό για τους κλινικούς ιατρούς να είναι ενήμεροι, ώστε:

1. Να αξιολογούνται ολοκληρωμένα οι ασθενείς με Peyronie, ειδικά αν συνυπάρχουν οικογενειακό ιστορικό καρκίνου ή άλλα προειδοποιητικά σημεία.

2. Να δίνονται κατευθυντήριες γραμμές πρόληψης και έγκαιρης διάγνωσης (π.χ. PSA, κολονοσκόπηση, υπερηχογραφήματα).

3. Να διερευνώνται περιπτώσεις επανεμφάνισης ή επιδείνωσης της νόσου, καθώς σε σπάνιες περιπτώσεις η Peyronie μπορεί να συγχέεται με κακοήθεις όγκους του πέους.

Ερωτήματα για μελλοντική έρευνα

Η τρέχουσα γνώση εγείρει πολλά ερωτήματα:

• Είναι η συσχέτιση τυχαία ή υπάρχει κοινή μοριακή αιτιολογία;

• Υπάρχουν βιοδείκτες που μπορούν να προβλέψουν τον κίνδυνο καρκίνου σε ασθενείς με Peyronie;

• Πώς επηρεάζουν οι θεραπείες της Peyronie (π.χ. κολλαγενάση) τον κυτταρικό μικρόκοσμο του πέους σε μακροπρόθεσμο επίπεδο;

Απαιτούνται περαιτέρω πληθυσμιακές και πειραματικές μελέτες, προκειμένου να διαλευκανθούν οι πιθανοί δεσμοί και να καθοριστούν στρατηγικές πρόληψης.

Συμπεράσματα

Η Νόσος Peyronie δεν είναι απλώς μια καλοήθης πάθηση του ανδρικού γεννητικού συστήματος· φαίνεται ότι ενδέχεται να αποτελεί δείκτη αυξημένου ογκολογικού κινδύνου σε ορισμένες περιπτώσεις. Παρόλο που τα δεδομένα δεν τεκμηριώνουν άμεση αιτιακή σχέση, είναι σκόπιμο οι άνδρες με Peyronie να παρακολουθούνται συστηματικά, με έμφαση στην προληπτική ιατρική και την ενημέρωση για σχετικούς κινδύνους.

Η συνδυασμένη γνώση ουρολογίας, γενετικής και ογκολογίας μπορεί να προσφέρει νέες προοπτικές στην κατανόηση και διαχείριση αυτής της πολύπλευρης πάθησης.