ΠΑΘΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΟΥΡΟΔΟΧΟΥ ΚΥΣΤΗΣ

Τ α συμπτώματα που εμφανίζονται είναι :


1. Έντονη και επιτακτική ούρηση
2. Άλγος και συχνουρία με αποβολή μικρής ποσότητας ούρων
3. Άλγος στην περιοχή της κάτω κοιλίας, πάνω από την ηβική σύμφυση
4. Καύσος κατά την ούρηση
5. Αίσθημα βάρους και δυσφορία στην περιοχή του περιναίου
6. Δύσοσμα ούρα
7. Αιματουρία
8. Δεκατική πυρετική κίνηση

Ο ι κυστίτιδες διακρίνονται σε δυο μεγάλες κατηγορίες:


Α. Μικροβιακές κυστίτιδες
Β. Μη μικροβιακές κυστίτιδες
Οι μικροβιακές κυστίτιδες διακρίνονται σε:
1. Κοινές
2. Νοσοκομειακές
Οι μη μικροβιακές διακρίνονται σε:
1. Φαρμακευτική κυστίτιδα
2. Χημική κυστίτιδα
3. Μετακτινική κυστίτιδα
4. Κυστίτιδα οφειλόμενη σε παθήσεις άλλων οργάνων, όπως του εντέρου εκκολπωματίτιδα, καρκίνος τραχήλου μήτρας ενδομητρίωση
5. Κυστίτιδα οφειλόμενή σε ξένα σώματα
6. Διάμεσο κυστίτιδα

Μ ερικοί άνθρωποι είναι περισσότερο επιρρεπείς σε κυστίτιδες ή ουρολοιμώξεις από άλλους. Μια κατηγορία από αυτούς είναι οι γυναίκες. Οι λόγοι είναι ανατομικοί, διότι η ουρήθρα των γυναικών είναι βραχεία και η διαδρομή μικρή για τους μικροοργανισμούς. Ένας δεύτερος λόγος είναι η σεξουαλική επαφή και η συχνή αλλαγή συντρόφων λόγω γειτνίασης του κόλπου με την ουρήθρα. Η χρήση, από αρκετές γυναίκες, διαφόρων αντισυλληπτικών μεθόδων, όπως διαφράγματα τα οποία περιέχουν και σπερματοκτόνες ουσίες, αυξάνουν τον κίνδυνο κυστίτιδας ή ουρολοιμώξεων. Η κύηση επίσης αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης κυστίτιδας λόγω ορμονικών μεταβολών. Διαταραχές του ανοσοποιητικού συστήματος, οφειλόμενες σε σακχαρώδη διαβήτη, ανεπάρκεια ανοσοποιητικού συστήματος και η θεραπεία για καρκίνο, αυξάνουν τον κίνδυνο εμφάνισης κυστίτιδας. Η μακροχρόνια χρήση ουροκαθετήρα οδηγεί σε φλεγμονή του βλεννογόνου της ουροδόχου κύστεως. Στους άνδρες η κυστίτιδα είναι σπάνια. Η κυστίτιδα μπορεί να προκαλέσει ουρολοίμωξη ή αιματουρία.

Η διάγνωση τίθεται με ορισμένες εργαστηριακές και ακτινολογικές εξετάσεις όπως :


1.Γενική ούρων
2.Καλλιέργεια ούρων
3.Υπερηχογράφημα νεφρών κύστεως, έσω γεννητικών οργάνων στις γυναίκες και προστάτη στους άνδρες
4.Κυστεοσκόπηση
5.Απλή ακτινογραφία νεφρών, ουρητήρων, κύστεως

Με την καλλιέργεια ούρων, επιτυγχάνεται η ταυτοποίηση του μικροβιακού παράγοντα και η χορήγηση του κατάλληλου αντιβιοτικού για τη θεραπεία. Το υπερηχογράφημα διερευνά την παρουσία κάποιας παθολογίας ή όχι του ουροποιητικού συστήματος. Η κυστεοσκόπηση χρησιμοποιείται στις περιπτώσεις που η κυστίτιδα επιμένει ή υποτροπιάζει και δίδει τη δυνατότητα επισκόπησης του εσωτερικού της ουροδόχου κύστεως και λήψεως βιοψιών, εάν κρίνεται απαραίτητο. Η απλή ακτινογραφία μπορεί να αποκαλύψει την παρουσία παθολογικών σκιών στο ουροποιητικό, όπως λιθίαση που να προκαλεί κυστίτιδα.

Η διάμεσος κυστίτιδα είναι μια ειδική παθολογική κατάσταση που αφορά την ουροδόχο κύστη και χαρακτηρίζεται από χρόνια φλεγμονή. Παρουσιάζεται με αδιαθεσία, πόνο κατά την ούρηση, συχνουρία και επιτακτική ούρηση. Είναι αμικροβιακή και πιο συχνή στις γυναίκες από τους άνδρες 2:1. Τα συμπτώματα διαφέρουν από περίπτωση σε περίπτωση. Η χωρητικότητα της ουροδόχου κύστεως είναι μειωμένη, με αποτέλεσμα την επώδυνη ούρηση. Στις γυναίκες επιδεινώνονται κατά την έμμηνο ρύση, καθώς και κατά την σεξουαλική επαφή. Είναι αγνώστου αιτιολογίας και η διάγνωση τίθεται δι’ αποκλεισμού άλλων παθολογικών καταστάσεων. Σε αρκετές γυναίκες η διάμεσος κυστίτιδα αποτελεί εκδήλωση μιας γενικής παθολογικής κατάστασης που προκαλεί φλεγμονή σε διάφορα όργανα, όπως το ευερέθιστο έντερο και η ινομυαλγία.



Εικόνα 3: Διάμεσος κυστίτιδα



Εικόνα 4: Έλκος του Hunner

Η διάγνωση της διάμεσης κυστίτιδας τίθεται δια αποκλεισμού άλλων παθολογικών καταστάσεων. Ο ασθενής υποβάλλεται σε :

1.Γενική ούρων
2.καλλιέργεια ούρων
3. Υπερηχογράφημα νεφρών κύστεως, έσω γεννητικών οργάνων στις γυναίκες και προστάτη στους άνδρες
4.Κυστεοσκόπηση

Συνήθως η γενική και η καλλιέργεια ούρων είναι αρνητικά, εκτός αν συνυπάρχει ουρολοίμωξη.

Με την υπερηχογραφία ελέγχεται η ανατομική ακεραιότητα του ουροποιητικού συστήματος και η αποκάλυψη υπάρχουσας παθολογίας.

Η κυστεοσκόπηση, είναι βασική εξέταση για τη διάγνωση της διάμεσης κυστίτιδας, διότι επιτρέπει την εσωτερική επισκόπηση της ουροδόχου κύστεως. Με την κυστεοσκόπηση ελέγχεται,βυπό ήπια αναισθησία, η χωρητικότητα της ουροδόχου κύστεως, η οποία είναι μειωμένη. Παρατηρείται φλεγμονή του βλεννογόνου της ουροδόχου κύστεως και στο 90% των περιπτώσεων διαπιστούται η παρουσία στικτών αιμορραγικών στιγμάτων και στο 5-10% φλεγμονώδη έλκη, τα οποία ονομάζονται έλκη του Hunner. Με την κυστεοσκόπηση λαμβάνονται βιοψίες από τον βλεννογόνο της ουροδόχου κύστεως για να αποκλεισθεί η παρουσία καρκίνου και να επιβεβαιωθεί η φλεγμονή.

Η θεραπεία των διαφόρων κυστίτιδων είναι αιτιολογική. Η μικροβιακή κυστίτιδα αντιμετωπίζεται με τη χορήγηση αντιβιοτικών, με βάσει την καλλιέργεια και το αντιβιόγραμμα. Το συνηθέστερο μικρόβιο στις γυναίκες είναι το Ε.coli (κολοβακτηρίδιο). Η διάρκεια της θεραπείας κυμαίνεται μεταξύ 3-7 ημερών, και εξαρτάται από την ένταση των συμπτωμάτων. Αν η κυστίτιδα επανέλθει, τότε η θεραπεία επιμηκύνεται και γίνεται πλήρης κλινικοεργαστηριακός έλεγχος, ώστε να αποκαλυφθεί τυχόν ανατομική ανωμαλία ή παθολογική κατάσταση. Ορισμένες γυναίκες εμφανίζουν κυστίτιδα, μετά την σεξουαλική επαφή. Αυτές οι γυναίκες, καλόν είναι, μια ώρα προ της επαφής να λαμβάνουν ένα δισκίο κινολόνης (σιπροφλοξασίνη).

Στις νοσοκομειακές λοιμώξεις, το πρόβλημα δυσχεραίνεται και επιβάλλεται η χορήγηση ισχυρών αντιβιοτικών, για όσο χρονικό διάστημα απαιτείται, για την εκρίζωση της λοίμωξης, διότι τα νοσοκομειακά μικρόβια είναι ανθεκτικά.

Η θεραπεία της διάμεσης κυστίτιδας είναι δυσχερής. Επειδή η αιτιολογία είναι ακαθόριστη, η θεραπεία είναι συμπτωματική. Χορηγούνται είτε από το στόμα ή εγχεόμενα φάρμακα με στόχο την ύφεση των συμπτωμάτων. Επίσης, επιχειρείται υπό αναισθησία διάταση της ουροδόχου κύστεως με υπερπλήρωση αυτής με νερό ή με ηλεκτρική νευροδιέγερση.

Σε ό,τι αφορά τις άλλες κυστίτιδες που οφείλονται σε άλλες παθολογικές καταστάσεις, η θεραπεία επικεντρώνεται στην αντιμετώπιση της παθολογικής κατάστασης που προκαλεί και κυστίτιδα.

Οι κυστίτιδες που προκαλούνται από φάρμακα ή ακτινοθεραπεία αντιμετωπίζονται με φαρμακευτική αγωγή. Αυτές που οφείλονται σε χημικοθεραπευτικά μετά το πέρας της θεραπείας συνήθως αυτοιώνται. Οι μετακτινικές κυστίτιδες αντιμετωπίζονται με καλή ενυδάτωση και χορήγηση φαρμάκων καταπραϋντικών των συμπτωμάτων.



Εικόνα 5: Μετακτινική κυστίτιδα

Κ ατά τη διάρκεια της νόσου, πρέπει να προσαρμόζουμε τις συνήθειες μας και να λαμβάνουμε ορισμένα μέτρα, ώστε να επιτυγχάνουμε ανακούφιση των συμπτωμάτων. Τέτοια είναι: Τοποθέτηση στην κοιλιακή χώρα ένα ζεστό πανί, μειώνοντας τον πόνο. Λήψη άφθονων υγρών και αποφυγή, καφέ, τσάι, αλκοόλ, τα καυτερά φαγητά και χυμούς που περιέχουν κιτρικά, έως ότου υφεθούν τα συμπτώματα. Σαν προληπτικά μέτρα συνιστώνται, η λήψη χυμού cranberry που περιέχει προανθοκυανιδίνες και θεωρείται ότι βοηθάει στην πρόληψη χωρίς να έχει αποδειχθεί. Λήψη άφθονων υγρών, κυρίως νερό, συχνή εκκένωση της ουροδόχου κύστεως, όταν υπάρχει αίσθηση ούρησης και ποτέ να μην αναβάλλεται. Συχνά μπάνια ή καλύτερα ντους, καθαρισμός της περιοχής μετά την αφόδευση από μπρος προς τα πίσω και αποφυγή χρήσης αποσμητικών των γεννητικών οργάνων. Πλύσιμο της περιοχής των γεννητικών οργάνων με ήπιο τρόπο και εκκένωση της ουροδόχου κύστεως αμέσως μετά την επαφή.