Με τον όρο ουρολιθίαση εννοούμε την παρουσία λιθιάσεως στους νεφρούς, τους ουρητήρες και στην ουροδόχο κύστη.

Τι είναι η λιθίαση ουροποιητικού συστήματος;

Με τον όρο λιθίαση ουροποιητικού συστήματος ή ουρολιθίαση εννοούμε την παρουσία λιθιάσεως στους νεφρούς, τους ουρητήρες και στην ουροδόχο κύστη.

Η λιθίαση ουροποιητικού συστήματος ιστορικά ανακαλύφθηκε πρώτη φορά στις Αιγυπτιακές μούμιες.

Κάθε χρόνο, στις Ηνωμένες Πολιτείες, προσέρχονται στα επείγοντα εξωτερικά ιατρεία για πρώτες βοήθειες, λόγω κολικού του νεφρού που προκαλείται από λιθίαση, πάνω από 500000 Αμερικανοί πολίτες.

Η αιτιολογία για τη λιθίαση ουροποιητικού συστήματος είναι πολυπαραγοντική και συσχετίζεται ισχυρά με τη διατροφή και τον τρόπο ζωής.

Πιστεύεται, πώς 1 στους 10 πολίτες, σε κάποια φάση της ζωής τους, θα αναπτύξουν νεφρολιθίαση.

Στο τέλος της 10ετίας του 1970 το ποσοστό νεφρολιθιάσεως στον γενικό πληθυσμό ανήρχετο στο 4% περίπου, ενώ στο τέλος της 10ετίας του 1990 αυξήθηκε στο 5% και συνεχίζει να αυξάνεται.

Η ηλικία μεταξύ 20-50 ετών παρουσιάζει την μεγαλύτερη αύξηση λιθίασης ουροποιητικού συστήματος.

Στις ΗΠΑ, 1 στους 1000 κατοίκους θα νοσηλευθεί για λιθίαση ουροποιητικού συστήματος και παρατηρείται μεγαλύτερη επίπτωση στους λευκούς σε σύγκριση με τους Αφροαμερικανούς, σε ότι αφορά δε το φύλο μεγαλύτερη συχνότητα στους άνδρες από τις γυναίκες.

Άλλες παθήσεις, που μπορεί να αυξήσουν την δημιουργία νεφρολιθιάσεως, είναι η υπέρταση, ο σακχαρώδης διαβήτης, η χρόνια διάρροια, η οστεοπόρωση και η λήψη εξ αυτού ασβεστίου από του στόματος, η παχυσαρκία και οι κύστεις στους νεφρούς.

1 στους 10 πολίτες, σε κάποια φάση της ζωής τους, θα αναπτύξουν νεφρολιθίαση
Η επίπτωση στους άνδρες ανάπτυξης λιθιάσεως σε κάποια φάση της ζωής τους, ανέρχεται στο 20%, ενώ στις γυναίκες στο 5-10%

Ο σακχαρώδης διαβήτης αυξάνει την ανάπτυξη νεφρολιθιάσεως στις νέες γυναίκες κυρίως. Στις περιπτώσεις με οικογενειακό ιστορικό, ανάπτυξη νεφρολιθιάσεως παρατηρείται στο 25% μόνον.

Η βαριατρική χειρουργική, που στοχεύει στην αντιμετώπιση της παχυσαρκίας, έχει επιπτώσεις στην ανάπτυξη νεφρολιθιάσεως, λόγω μεταβολικών διαταραχών που επισυμβαίνουν, όπως η αύξηση των οξαλικών αλάτων στον οργανισμό.

Στις ΗΠΑ, η πιθανότητα ανάπτυξης νεφρολιθιάσεως στον γενικό πληθυσμό ανέρχεται στο 10%.

Επίσης, η ανάπτυξη λιθιάσεως του ανώτερου ουροποιητικού είναι συχνότερη στις ΗΠΑ από τις άλλες δυτικές χώρες και αποδίδεται στην υπερβολική κατανάλωση πρωτεϊνών.

Η επίπτωση στους άνδρες ανάπτυξης λιθιάσεως σε κάποια φάση της ζωής τους, ανέρχεται στο 20%, ενώ στις γυναίκες στο 5-10%.

Υποτροπή της νεφρολιθιάσεως παρατηρείται στο 15% ανά έτος, ενώ στην 5ετία στο 50% από την πρώτη εμφάνιση λιθίασης ουροποιητικού συστήματος.

Πώς δημιουργείται η λιθίαση ουροποιητικού συστήματος;

Οποιαδήποτε ανατομική ή λειτουργική ανωμαλία, που παρεμποδίζει την ελεύθερη ροή των ούρων και προκαλεί στάση ή μειωμένη παραγωγή και αποβολή ούρων, όπως η αφυδάτωση ή η μειωμένη πρόσληψη υγρών, αυξάνουν τον κίνδυνο ανάπτυξης λιθιάσεως του ουροποιητικού συστήματος.

Η μειωμένη ροή των ούρων είναι ο πιο σημαντικός παράγων ανάπτυξης νεφρολιθιάσεως και εκεί πρέπει να επικεντρώνεται το ενδιαφέρον των ειδικών για να προλαμβάνουν τις υποτροπές της λιθιάσεως.

Επίσης, μεταβολικές διαταραχές, όπως αυξημένη αποβολή ασβεστίου, οξαλικών, ουρικού οξέος, κυστίνης στα ούρα καθώς και μειωμένα επίπεδα κιτρικών αλάτων, προδιαθέτουν στην δημιουργία λιθιάσεως.

αφυδάτωση
μειωμένη πρόσληψη υγρών
μειωμένη ροή των ούρων
μεταβολικές διαταραχές
αυξημένη αποβολή ασβεστίου, οξαλικών, ουρικού οξέος, κυστίνης
μειωμένα επίπεδα κιτρικών αλάτων

Ποιοι παράγοντες συμβάλλουν στην ανάπτυξη ουρολιθίασης;

Ποιοι παράγοντες συμβάλλουν στην ανάπτυξη λιθίασης ουροποιητικού συστήματος;

Το φύλο: Στους άνδρες η επίπτωση νεφρολιθιάσεως είναι 3 φορές μεγαλύτερη από τις γυναίκες.
Αυτή η διαφορά οφείλεται στο γεγονός ότι, οι γυναίκες εκκρίνουν περισσότερα κιτρικά άλατα και λιγότερα άλατα ασβεστίου από τους άνδρες στα ούρα και έτσι εξηγείται, εν μέρει, η υψηλή επίπτωση στους άνδρες.
Εθνικότητα: Η ουρολιθίαση στους ιθαγενείς Αμερικανούς, τους Αφρικανούς, τους Αφρικανούς Αμερικανούς και τους Ισραηλίτες, είναι σπάνια.
Οικογενειακό ιστορικό: Ασθενείς με οικογενειακό ιστορικό λιθιάσεως, παράγουν μεγάλες ποσότητες βλεννοπρωτεινών στους νεφρούς και την ουροδόχο κύστη, επιτρέποντας την εναπόθεση κρυστάλλων και τον σχηματισμό λιθιάσεως. Το 25% των λιθιασικών ασθενών, έχουν οικογενειακό ιστορικό λιθιάσεως. Τα αίτια της οικογενούς λιθιάσεως, περιλαμβάνουν, απορροφητική υπερασβεστιουρία (αυξημένη απορρόφηση ασβεστίου από το γαστρεντερικό σωλήνα), αυξημένη αποβολή ασβεστίου από τους νεφρούς, αυξημένη αποβολή ουρικού οξέος στα ούρα και αυξημένα επίπεδα στο αίμα, κυστινουρία, νεφρική σωληναριακή οξέωση και πρωτοπαθή υπεροξαλουρία. Όλα τα παραπάνω, αποτελούν μεταβολικές παθήσεις, με χαρακτηριστικό την αυξημένη αποβολή από τα ούρα αλάτων, όπως ασβεστίου, κυστίνης, οξαλικών, ουρικών, φωσφόρου και τη δημιουργία λιθιάσεως.
Ιατρικό ιστορικό: Στις αιτίες πρέπει να προστεθούν παθήσεις όπως, πρωτοπαθής υπερπαραθυρεοειδισμός και αυξημένα επίπεδα ασβεστίου στον ορό, παθήσεις του γαστρεντερικού σωλήνα που οδηγούν σε χρόνια διάρροια και αφυδάτωση και εκτομή του εντέρου και προδιάθεση σε εντερική υπεροξαλουρία και υποκιτρακουρία. Ασθενείς με ουρική αρθρίτιδα (ποδάγρα), μπορεί να αναπτύξουν ουρική λιθίαση ή μεικτή λιθίαση. Ασθενείς με ιστορικό ουρολοιμώξεων, είναι επιρρεπείς σε νεφρολιθίαση, λόγω διάσπασης της ουρίας από τα μικρόβια.
Διατροφικές συνήθειες: Η μειωμένη πρόσληψη υγρώ, κυρίως κατά τους θερινούς μήνες και η αφυδάτωση μπορούν να οδηγήσουν σε δημιουργία νεφρολιθιάσεως. Ορισμένες διατροφικές συνήθειες όπως, η λήψη υπερβολικών ποσοτήτων νατρίου, οξαλικών, λιπαρών τροφών, πρωτεϊνών ανεπεξέργαστων υδατανθράκων και βιταμίνης C, αυξάνουν τον κίνδυνο δημιουργίας λιθιάσεως. Η λήψη επίσης φρούτων μειωμένης περιεκτικότητας σε κιτρικά μπορεί να προδιαθέσει σε δημιουργία λιθιάσεως.

Στους άνδρες η επίπτωση νεφρολιθιάσεως είναι 3 φορές μεγαλύτερη από τις γυναίκες

Το φύλο
Εθνικότητα
Οικογενειακό ιστορικό
Ιατρικό ιστορικό
Διατροφικές συνήθειες
Περιβαλλοντικοί παράγοντες
Φάρμακα
Επαγγέλματα

Περιβαλλοντικοί παράγοντες: Η λήψη νερού υψηλής περιεκτικότητας σε μέταλλα, αυξάνει τον κίνδυνο ανάπτυξης νεφρολιθιάσεως.
Επίσης, σημαντικό ρόλο στη δημιουργία ουρολιθιάσεως παίζει το κλίμα.
Στα θερμά κλίματα όπως στις τροπικές χώρες, παρατηρείται αυξημένη επίπτωση λιθιάσεως.
Σε γεωγραφικές περιοχές, όπως οι ορεινές, οι ερημικές στις ΗΠΑ, στα Βρετανικά νησιά, στις Σκανδιναβικές χώρες ,στις μεσογειακές χώρες, στη βόρεια Ινδία, στο Πακιστάν, στη βόρεια Αυστραλία, στην κεντρική Ευρώπη και στην Κίνα, η πιθανότητα σχηματισμού ουρολιθιάσεως, είναι μεγαλύτερη έναντι άλλων γεωγραφικών περιοχών.
Αύξηση λιθιάσεως στην ουροδόχο κύστη, παρατηρείται στις υπανάπτυκτες χώρες και συσχετίζεται με τον υποσιτισμό.
Φάρμακα: Η λήψη ορισμένων φαρμάκων, όπως οι θειαζίδες για την υπέρταση, η εφεδρίνη, φάρμακα σε ανοσοκατασταλμένους ή που πάσχουν από AIDS όπως η ινδιναβίρη και η αλλοπουρινόλη για το ουρικό οξύ, αυξάνουν τον κίνδυνο νεφρολιθιάσεως.
Επαγγέλματα: Σε ορισμένα επαγγέλματα, που η λήψη υγρών ή η απώλεια είναι μεγάλη, όπως στη βιομηχανία με υψηλές θερμοκρασίες και οι μάγειροι, έχουν αυξημένο κίνδυνο σχηματισμού λιθιάσεως.

Συμπτώματα που Εμφανίζει η Λιθίαση Ουροποιητικού Συστήματος

Τα συμπτώματα στη λιθίαση ουροποιητικού συστήματος εξαρτώνται από την εντόπιση του λίθου και ποικίλλουν. Γενικά, μπορεί να εμφανίζεται με κολικό του νεφρού ή του ουρητήρα, ουρολοίμωξη, μικροσκοπική ή μακροσκοπική αιματουρία, πλάγιο κοιλιακό ή άλγος οσφύος.

κολικό του νεφρού
κολικό του ουρητήρα
ουρολοίμωξη
μικροσκοπική αιματουρία
μακροσκοπική αιματουρία
πλάγιο κοιλιακό άλγος
άλγος οσφύος

Διάγνωση για τη Λιθίαση Ουροποιητικού Συστήματος

Η διάγνωση για τη λιθίαση ουροποιητικού συστήματος τίθεται με απεικονιστικό, εργαστηριακό και μεταβολικό έλεγχο:

Ακτινολογικός έλεγχος: Μία απλή ακτινογραφία των νεφρών των ουρητήρων και της ουροδόχου κύστεως, μπορεί να θέσει τη διάγνωση της λιθιάσεως.
- Το επόμενο διαγνωστικό βήμα είναι ο υπερηχοτομογραφικός έλεγχος. Είναι μία απλή, ανώδυνη και υψηλής διαγνωστικής αξίας εξέταση. Μπορεί να αποκαλύψει και να εντοπίσει τον λίθο και να αναδείξει, αν υπάρχει, απόφραξη του ανώτερου ουροποιητικού συστήματος.
- Η υπολογιστική τομογραφία, αποτελεί μια από τις πλέον αξιόπιστες απεικονιστικές διαγνωστικές μεθόδους, η οποία μπορεί να αποκαλύψει και μικρού μεγέθους λιθίαση στο ουροποιητικό σύστημα.
- Η ενδοφλέβιος πυελογραφία, είναι μία παλαιά, αλλά μεγάλης διαγνωστικής αξίας απεικονιστική μέθοδος, η οποία μπορεί να αποκαλύψει λιθίαση και απόφραξη σε οποιοδήποτε σημείο του ουροποιητικού συστήματος.
Αιματολογικός έλεγχος: Ο αιματολογικός έλεγχος, μπορεί να αποκαλύψει αυξημένα επίπεδα ασβεστίου ή ουρικού οξέος, στοιχεία τα οποία μπορεί να προκαλέσουν νεφρολιθίαση.

Ακτινολογικός έλεγχος
Αιματολογικός έλεγχος
Μεταβολικός έλεγχος ούρων 24ώρου
Χημική ανάλυση λίθου

3. Μεταβολικός έλεγχος ούρων 24ώρου: Συλλέγονται τα ούρα 24ώρου και προσδιορίζονται ποσοτικά τα μεταλλικά στοιχεία και άλατα, υπεύθυνα σχηματισμού λιθιάσεως, καθώς και ουσίες αναστολής λιθιάσεως όπως τα κιτρικά άλατα.

4.Χημική ανάλυση λίθου: Η χημική ανάλυση του αποβληθέντος λίθου προσδιορίζει τη σύσταση του λίθου, και μπορεί να λάβει μέτρα πρόληψης της λιθιάσεως.

Θεραπεία για τη Λιθίαση Ουροποιητικού Συστήματος

Θεραπεία για τη Λιθίαση Ουροποιητικού Συστήματος

Η θεραπεία στη λιθίαση ουροποιητικού συστήματος εξαρτάται, από το μέγεθος του λίθου, τη σύσταση του λίθου και την αιτία:

Μικροί λίθοι: Οι μικροί λίθοι που εντοπίζονται στο νεφρό ή στον ουρητήρα, αντιμετωπίζονται συντηρητικά.
Συνιστάται λήψη άφθονων υγρών (2,5-3 λίτρα νερό το 24ωρο).
Εάν είναι συμπτωματικοί, τότε χορηγείται και φαρμακευτική αγωγή, όπως αντιφλεγμονώδη ή σπασμολυτικά, για την ανακούφιση από τον πόνο. Επίσης, στους λίθους του ουρητήρα, μπορεί να χορηγηθεί επιπλέον φαρμακευτική αγωγή, όπως για να διευκολύνουν την αποβολή του λίθου.
Οι μικροί λίθοι 7 χιλιοστών συνήθως αποβάλλονται αυτόματα και δεν απαιτείται καμιά χειρουργική παρέμβαση.
Λίθοι μεγάλου μεγέθους: Λίθοι μεγάλου μεγέθους > 8 χιλιοστών, που δεν μπορούν να αντιμετωπισθούν συντηρητικά, είτε γιατί δεν μπορούν να αποβληθούν λόγω μεγέθους ή προκαλούν συμπτώματα, όπως απόφραξη και βλάβη στον νεφρό, αιματουρία ή ουρολοίμωξη, απαιτούν κάποιας μορφής χειρουργική επέμβαση.

Οι μικροί λίθοι 7 χιλιοστών συνήθως αποβάλλονται αυτόματα
Μικροί λίθοι με λήψη άφθονων υγρών η και φαρμακευτική αγωγή
Λίθοι μεγάλου μεγέθους > 8 χιλιοστών με χειρουργική επέμβαση

Μορφές Θεραπευτικής Παρέμβασης για τη Λιθίαση Ουροποιητικού Συστήματος

Μορφές Θεραπευτικής Παρέμβασης για τη Λιθίαση Ουροποιητικού Συστήματος

Τέτοιες είναι οι εξής:

Η εξωσωματική λιθοθρυψία (ESWL). Συνιστάται για τους μικρού μετρίου μεγέθους λίθους που εντοπίζονται στον νεφρό και στον ουρητήρα. Είναι μία αναίμακτη μέθοδος, σχεδόν ανώδυνη και η αποτελεσματικότητα ανέρχεται στο 60-70%. Μπορεί να προκληθεί κολικός κατά τη διάρκεια αποβολής των λιθιασικών συγκριμάτων ή αιματουρία. Μείζονα επιπλοκή που μπορεί να προκληθεί,είναι η περινεφρική αιμορραγία.
Η διαδερμική νεφρολιθοτομή (PCNL). Είναι χειρουργική μέθοδος και χρησιμοποιείται όταν έχει αποτύχει η εξωσωματική λιθοθρυψία ή ο λίθος είναι μεγάλου μεγέθους. Υπό γενική αναισθησία επιχειρείται παρακέντηση του νεφρού και από την δίοδο που δημιουργείται με κατάλληλα εργαλεία προβαίνουμε σε κατακερματισμό του λίθου και αφαίρεση των λιθιασικών συγκριμάτων. Η αποτελεσματικότητα ανέρχεται στο 70-80%. Ο ασθενής παραμένει 2-3 ημέρες νοσηλευόμενος και εξέρχεται.
Η Ουρητηροσκόπηση. Υπο γενική αναισθησία, εισάγεται το ουρητηροσκόπιο στον ουρητήρα και μπορεί να προωθηθεί μέχρι τον νεφρό. Εντοπίζεται ο λίθος και θρυμματίζεται με τη χρήση ακτίνων LaserHolmiumή ηλεκτρουδραυλικών κυμάτων ή αφαιρείται ο λίθος με λιθολαβίδα. Ο ασθενής παραμένει μια ημέρα και εξέρχεται.

εξωσωματική λιθοθρυψία
διαδερμική νεφρολιθοτομή
ουρητηροσκόπηση
ανοικτή χειρουργική επέμβαση
χειρουργική αφαίρεση παραθυρεοειδών αδένων
Εφηβεία
Σε ορισμένες κοινωνικές ομάδες, όπως ομοφυλόφιλοι, μειονότητες και νέο

4. Η ανοικτή χειρουργική επέμβαση. Η ανοικτή χειρουργική επέμβαση ενδείκνυται, στις περιπτώσεις που αποτύχουν όλες οι άλλες μέθοδοι και αφορά περίπου το 4% της ουρολιθιάσεως.

5. Η χειρουργική αφαίρεση παραθυρεοειδών αδένων. Όταν διαπιστούται υπερπαραθυρεοειδισμός, τότε επιβάλλεται η χειρουργική αφαίρεση των παραθυρεοειδών αδένων. Με την αφαίρεση των αδένων, αποκαθίστανται στο φυσιολογικό τα επίπεδα του ασβεστίου στον ορό.

Πρόληψη για τη Λιθίαση Ουροποιητικού Συστήματος

Πρόληψη για τη Λιθίαση Ουροποιητικού Συστήματος

Η πρόληψη για τη λιθίαση ουροποιητικού συστήματος είναι συνδυασμός αλλαγής τρόπου ζωής και φαρμακευτικής αγωγής. Οι αλλαγές στον τρόπο ζωής περιλαμβάνουν:

Λήψη άφθονων υγρών. Όταν υπάρχει ιστορικό νεφρολιθιάσεως, τότε συστήνεται στον ενδιαφερόμενο η παραγόμενη ποσότητα ούρων το 24ωρο να υπερβαίνει τα 2,5 λίτρα. Αυτό επιτυγχάνεται με λήψη άφθονων υγρών, πάνω από 2,5 με 3 λίτρα. Επίσης, αυτοί που ζούνε σε θερμά κλίματα ή ασκούνται ή κατά τους θερινούς μήνες, πρέπει να αυξάνουν την ποσότητα των προσλαμβανομένων υγρών. Ένας τρόπος αξιόπιστος καλής ενυδάτωσης είναι όταν τα ούρα είναι ανοιχτόχρωμα και διαυγή. Επίσης, μπορεί κάποιος να προμηθευθεί ταινίες μέτρησης του ειδικού βάρους των ούρων. Όταν το ειδικό βάρος των ούρων είναι στο 1010 τότε η ενυδάτωση κρίνεται ικανοποιητική.
Προσαρμογή διατροφής. Αν υπάρχει προδιάθεση δημιουργίας λιθιάσεως από οξαλικό ασβέστιο, τότε η διατροφική σύσταση αφορά στον περιορισμό τροφών που περιέχουν οξαλικά. Τέτοιες είναι τα γεώμηλα (παντζάρια), μπάμιες, σπανάκι, ξηροί καρποί, σοκολάτα, προϊόντα σόγιας, γλυκοπατάτες, καρύδια και τσάι.
Περιορισμό ζωικών πρωτεϊνών και αλατιού. Όσοι πάσχουν από νεφρολιθίαση ή έχουν λιθιασική προδιάθεση, πρέπει να περιορίσουν τις ζωικές πρωτεΐνες και το αλάτι στο ελάχιστο και να τις αντικαταστήσουν με φυτικές πρωτεΐνες.

1 στους 10 πολίτες, σε κάποια φάση της ζωής τους, θα αναπτύξουν νεφρολιθίαση
Η επίπτωση στους άνδρες ανάπτυξης λιθιάσεως σε κάποια φάση της ζωής τους, ανέρχεται στο 20%, ενώ στις γυναίκες στο 5-10%

Σεξουαλική επαφή χωρίς προφύλαξη
Πολλοί σεξουαλικοί σύντροφοι
Η νόσηση από ένα σεξουαλικά μεταδιδόμενο νόσημα
Κατάχρηση αλκοόλ ή χρήση ναρκωτικών
Ενδοφλέβια χρήση ναρκωτικών
Εφηβεία
Σε ορισμένες κοινωνικές ομάδες, όπως ομοφυλόφιλοι, μειονότητες και νέο

Φαρμακευτική Πρόληψη για τη Λιθίαση Ουροποιητικού Συστήματος

Στην πρόληψη της νεφρολιθιάσεως και των υποτροπών αυτής, χρησιμοποιούνται διάφορες φαρμακευτικές ουσίες, οι οποίες περιορίζουν σε μεγάλο βαθμό τον σχηματισμό λιθιάσεως και τις υποτροπές, αποκαθιστώντας σε μεγάλο βαθμό τις μεταβολικές ανισορροπίες στη σύσταση των ούρων.

Στην αυξημένη αποβολή ασβεστίου στα ούρα, που οφείλεται σε μειωμένη απορρόφηση από τους νεφρούς, μπορούμε να χορηγήσουμε θειαζίδες και να μειώσουμε την αποβολή του ασβεστίου και τις πιθανότητες σχηματισμού λιθιάσεως.

Επίσης, μπορούμε να προσθέσουμε κιτρικό κάλιο, αποτρέποντας τον κορεσμό των ούρων με άλατα ασβεστίου.

Στην αυξημένη αποβολή ουρικού οξέος και την ουρική λιθίαση, που οφείλεται σε αυξημένα επίπεδα ουρικού οξέος στο αίμα, χορηγούμε αλλοπουρινόλη 300mg/ημερησίως.

Όταν υπάρχει και ουρική λιθίαση προσθέτουμε και αλκαλοποιητικό παράγοντα. Ο συνδυασμός αυτών των δυο μπορεί να επιτύχει σε μεγάλο βαθμό τη διάλυση της ουρικής λιθιάσεως.

Στη φλεγμονώδη λιθίαση, για να περιορίσουμε τις υποτροπές στη λιθίαση ουροποιητικού συστήματος, πρέπει να διατηρούνται τα ούρα άσηπτα. Αυτό επιτυγχάνεται με τη μακροχρόνια χορήγηση αντιβιοτικών σε χαμηλές δόσεις.

Στη λιθίαση ουροποιητικού συστήματος που οφείλεται σε αυξημένη αποβολή οξαλικών αλάτων, χορηγούμε ασβέστιο 500mg/ημερησίως από του στόματος, ώστε να μειώσουμε την απορρόφηση των οξαλικών από το έντερο και έτσι περιορίζονται οι πιθανότητες σχηματισμού λιθιάσεως.

θειαζίδες
κιτρικό κάλιο
αλλοπουρινόλη
αντιβιοτικά
ασβέστιο
λήψη αλκαλοποιητικού παράγοντα

Για τη λιθίαση από κυστίνη, εκτός από λήψη άφθονων υγρών (> 3 λίτρα/24ωρο), συνιστάται και η λήψη αλκαλοποιητικού παράγοντα. Η θεραπεία της λιθιάσεως από κυστίνη είναι όμως πολύ δύσκολη.

Η δοσολογία του αλκαλοποιητικού παράγοντα (κιτρικό κάλιο) εξαρτάται από το PΗ των ούρων. Το ιδανικό PH των ούρων, για να επιτευχθεί η μέγιστη διαλυτική ικανότητα του αλκολοποιητικού παράγοντα, πρέπει να κυμαίνεται περίπου μεταξύ 6,5-7. Στη λιθίαση της κυστίνης επιδιώκεται αύξηση του PH και πάνω από 7, για να αυξηθεί η διαλυτική ικανότητα των αλκαλοποιητικών παραγόντων, διότι οι λίθοι από κυστίνη είναι δυσδιάλυτοι.

Επίσης, χορηγούμε, σε δεύτερο χρόνο, αν η αλκαλοποίηση δεν αποδώσει, την καπτοπρίλη σε 75-150 mg/ημερησίως, η οποία μειώνει τα επίπεδα της κυστίνης στα ούρα. Χρειάζεται στενή παρακολούθηση, γιατί έχει παρενέργειες.

Shopping cart

Let’s Stay In Touch